Smetteloos wit zijn de vloer en de kostuums van de twee dansers bij aanvang van de voorstelling Kleur van Gaia Gonnelli (Dansmakers) tijdens Festival 2 Turven Hoog. Rondom zitten de peuters en kleuters op kussens, daarachter de ouders op stoelen. Op de klanken van een elektronische compositie gaan de dansers voorzichtig van start. Zij tasten met zachte bewegingen af, ontdekken de ruimte en elkaar.

Een rij plastic emmers, oplopend in grootte naar achteren, scheidt de dansers aanvankelijk en werkt als een spiegelwand. Later worden ze in het spel betrokken en gaan de deksels eraf. Een hoofd duikt in de holle diepte om geluiden te produceren. En felgekleurde verf komt tevoorschijn waarmee verschillende vormen op de vloer worden gekwast. In hun nieuwsgierigheid neemt durf het uiteindelijk over. Blauwe rondjes lenen zich perfect om handen en voeten in te zetten, als bij een spelletje Twister. Gaandeweg raken de dansers van vingertop tot haardos doordrenkt met verf. Streken, vegen en spatten, de vloer wordt een steeds groter abstract schilderij.

Voor veel kleintjes is het bezoek aan een onbekende ruimte gevuld met onbekenden al spannend genoeg. Dat een peutervoorstelling ook verontwaardiging kan oproepen, blijkt als een kindje laat merken dat hier duidelijk grenzen worden overschreden met het vrijuit kliederen en knoeien. De dansers weten met het herkenbaar gekozen thema en hun uitvoering de aandacht moeiteloos veertig minuten lang vast te houden en dat is knap.

Gezien op 29 September 2013, Schouwburg Almere