KoKERS – recensies

Woordenloos maar volstrekt helder wordt hier een kinderwereld getoond, zoals die er in die kleine hoofdjes vast nog altijd is. Herkenbaar, grappig. Vertederend en herinnerend. Klein en bescheiden, speels en luchtig. Een nazomercadeautje voor jezelf en je kleine.

“Ik zou mijn vriendjes en vriendinnetjes aanraden om te gaan kijken. Ook als je 8 bent! Het is denk ik ook leuk voor de ouders. Ik geef de voorstelling een 9!”

Titel van de voorstelling: Kokers
Locatie: Dansmakers Amsterdam
Wanneer: 18 september 2016 14.30 uur
Duur van de voorstelling: ong 45 minuten
Reporter: Iris (8)

Je komt binnen en je ziet de twee dansers bezig met allemaal bruine kokers: grote, kleine, lange, dunne. Echt allemaal verschillende. Als kind mag je helemaal vooraan, bijna op het podium zitten.

Dan begint de muziek en doen de twee dansers een beetje verlegen tegen elkaar, maar al snel zijn ze vriendjes en gaan ze allemaal spelletjes doen. Het grappigste vond ik toen ze een hond nadeden. Het knapste vond ik toen ze een lange koker met de neuzen tussen elkaar klemden.

Aan het einde krijgen ze ook een beetje ruzie, dan wil de ene danser de andere niet aankijken, want zijn bouwwerken worden steeds omgegooid door de andere.

Muziek
Ik weet niet of het bekende muziek is, maar het past wel bij de dans. Je hoort ook allemaal bekende geluiden, zoals belletjes ofzo. Ik denk dat het expres zo is gedaan, zodat de kleine kinderen niet schrikken ofzo.

Dans
Ik vond de dansers heel mooi dansen en het was heel knap om met de kokers zo te dansen. Ik denk wel dat het echt zwaar is, want ze moesten heel erg zweten.

Ten slotte
Ik zou mijn vriendjes en vriendinnetjes aanraden om te gaan kijken. Ook als je 8 bent! Als je nooit dans hebt gezien en meegemaakt, is dit een goede, want het duurt niet zo lang en je kan meedoen. Als je klein bent is het ook leuk.

Je moet echt gaan kijken, want aan het einde mag je meedoen. Of in ieder geval spelen. Eerst durft niemand, maar al snel is het podium vol kinderen. Dat was erg leuk! Aan het eind ruimt ook iedereen alles samen op.

Het is denk ik ook leuk voor de ouders.

“Weliswaar voor kinderen, maar niet kinderachtig en van hoog artistiek niveau. Eigenlijk is er geen betere middagbesteding te bedenken.”

Aan het einde van Kokers barst de energie los: met kleine bewegingen en uitnodigende gebaren krijgen de dansers in Kokers de kinderen mee in het dansspel. In eerste instantie overheerst de verlegenheid, maar als snel zijn de kinderen niet te stoppen. De koker-bewegingen en plezier vliegen je bijna letterlijk om de oren. En dan rijst de vraagt: hebben de dansers de kinderen geïnspireerd of inspireren de kinderen de dansers?

Want hoe spelen peuters eigenlijk? Van de hak op de tak, waarbij gaandeweg een nieuw element en emotie in hun eigen (fantasie) wereld erbij komt. Kokers is geen vooropgezet verhaaltje, maar een serie van losse scènes waarbij de tientallen kartonnen kokers een rode draad vormen. De ene keer bouw je een boom, dan rol je ze door een grotere koker heen of klem je een enorme koker tussen jou en je vriendje in om gekke dingen te doen.

De twee dansers, Niels Weijer en Bryan Atmopawiro, zijn net twee kinderen die eerst een beetje verlegen tegenover elkaar staan, maar langzaamaan gaan ze met elkaar allerlei fantasierijke spelletjes bedenken met de kokers, waarbij het zelfs tot een kleine confrontatie komt. De ene danser rolt met zijn kokers de bouwwerken van de andere om. Dit tot grote hilariteit van de kinderen, maar alles komt natuurlijk goed.

Na Kleur en Ondersteboven is Kokers de derde peuterproductie van Dadodans, deze keer in coproductie met Dansmakers. De choreografe Gaia Gonnelli laat door dans een voor peuters herkenbare wereld zien, waar ontdekken en spelen centraal staan. Daarbij laat zij de dansers de bewegingen ingetogen en speels houden (verwacht geen enorme pirouettes en sprongen), waardoor het niet overweldigend is. Om zoiets te bewerkstelligen is de techniek en de mimiek van de dansers van groot belang en die is uitstekend. De muziek van Wiebe Gotink ondersteunt de sfeer met doeltreffende geluideffecten, om de speelsheid of juist de energie van de dansers te benadrukken.

Kokers is een geslaagde productie die zeker bij de doelgroep van 3 3+, maar ook bij de ouders in de smaak zal vallen. Niet alleen door de grote interactie aan het einde van de voorstelling, maar ook omdat deze voorstelling weliswaar voor kinderen is, maar niet kinderachtig en van hoog artistiek niveau. Eigenlijk is er geen betere middagbesteding te bedenken.

Marleen Hiemstra, Dansmakers Amsterdam, 18 september 2016

“Een totaalkunstwerkje waarin alle elementen perfect samenvallen.”

Kokers (3+)

Dadodans / Gaia Gonnelli / Dansmakers

★★★★☆ Jeugddans

17 september 2016 – Dansmakers Podium, Amsterdam – Speellijst

Totaalkunstwerkje voor tweeplussers

Door Anita Twaalfhoven gepubliceerd 18 september 2016

‘Huis, huis’, roept een peuter in de zaal. Hij herkent het spel van de twee dansers die ieder in een hoek van het speelvlak hun eigen bouwwerk van kokers maken. Met twee dansers, sfeervolle muziek en een berg kartonnen kokers in allerlei formaten, zet choregraaf Gaia Gonnelli een oogstrelend kunstwerkje voor tweeplussers neer.

In een landschap van piepkleine, levensgrote, ultrakorte en ellenlange kokers gaan dansers Niels Weijer en Bryan Atmopawiro op ontdekkingstocht. Ze bouwen er een huis, een bos of een speeltuin van en breken het even later weer af. Ze kijken door een koker als door een verrekijker, rollen met lange kokers als golven over de grond of rennen rond als honden met een bot in hun mond. De dansers bewegen met de mimiek en motoriek van kinderen die voor het eerst samen spelen en dat doen ze heel geloofwaardig.

De Italiaanse choreograaf Gaia Gonnelli specialiseerde zich met haar stichting Dadodans in dans voor de allerjongsten. Na Kleur en Ondersteboven is Kokers haar derde peuterproductie in coproductie met Dansmakers. De bewegingstaal is een mooie mix van moderne dans en de alledaagse bewegingen van spelende peuters die de wereld ontdekken en alles voor het eerst zien. De voorstelling heeft geen tekst maar de dans spreekt voor zich en de spanningsboog is helder. De onbevangen gedanste scènes van de nieuwsgierige vriendjes zijn herkenbaar voor de jonge kinderen in de zaal. Ze zitten op het puntje van hun stoel en babbelen enthousiast mee als er weer een bouwwerk omvalt: ‘Nu moet je alles weer opruimen!’

Toch blijft de voorstelling pure dans en daarmee laat Gonnelli een eigen stijl zien in het peutertheater. Tweeplussers zien nog geen verschil tussen fantasie en realiteit en ze hebben geen idee van theatercodes. Ze reageren primair op wat ze zien: ze kunnen volledig in de voorstelling opgaan maar ook even snel weer afhaken. De choreografie van Gonnelli houdt hun aandacht zonder verhaal of dialogen voortdurend vast.

In de sfeervolle muziek van Wiebe Gotink klinken geluidseffecten door, zoals stromend water en rinkelende belletjes. De vertragingen en versnellingen zijn goed getimed en houden de spanning erin. Naar het einde toe klinkt de muziek steeds vrolijker en springen en draaien ook de dansers uitbundig om en over elkaar heen. Aan het slot mogen de peuters zelf het podium op om te spelen in het landschap van kokers en hun enthousiaste spel laat zien hoe aandachtig ze hebben gekeken. Het levert een oogstrelend beeld op van spelende mensjes in een kartonnen landschap. Kokers is een totaalkunstwerkje waarin alle elementen perfect samenvallen.

Link: http://www.theaterkrant.nl/recensie/kokers/dadodans-gaia-gonnelli-dansmakers/